Gigi Louisa is LHBT-activist in Kenia

“In Kenia moet ik altijd op mijn hoede zijn. Omdat ik op vrouwen val, omdat ik dit werk doe en gewoon omdat ik een vrouw ben. Ik kan zomaar aangevallen worden, op straat of in mijn eigen huis. Of ze kunnen me arresteren op basis van een verzonnen aanklacht. Als ik iemand bij me heb, loopt die ook gevaar. Wat moet een mens daarmee? Buig je het hoofd, laat je de angst regeren? Ik niet. Dit moet veranderen.” Gigi Louisa is een vrouw met een missie. Ze strijdt voor gelijke rechten voor seksuele minderheden in Kenia. Hivos interviewde haar over haar werkzaamheden voor de Gay and Lesbian Coalition of Kenya.

We hebben een lesbienne!

“Steeds opnieuw moet ik van alles uitleggen. Mensen denken dat ik te diep gekwetst ben door mannen en dat ik daarom maar lesbisch ben geworden. Of dat ik nog nooit goede seks heb gehad, of dat ik gewoon een eigenwijze feministe ben en geen enkele man me hebben wil en dat ik daarom maar lesbisch ben geworden. Een tijdje geleden was ik bij de dokter voor een uitstrijkje. Zegt hij: ‘Oh, kom eens gauw kijken zusters, we hebben een lesbienne! Leg eens uit hoe jij seks hebt.’ Het is van de gekken en het is vernederend. En het gaat niet alleen om misvattingen, er is ook veel agressie en geweld.”

“Ik was altijd al een lastpak”

“Een stil meisje ben ik nooit geweest, ik was altijd al een lastpak. De korte tijd die ik op de universiteit heb doorgebracht, was binnen een religieuze instelling. Ze zeiden dat ik me niet te radicaal op moest stellen als we discussies hadden over belangrijke onderwerpen. Ze zeiden ook dat ik mijn tatoeages moest bedekken en geen piercings mocht dragen. En op een dag kregen we onze essays terug over mensenrechtenkwesties. Op het mijne stond geen cijfer. ‘Jij moet opnieuw beginnen,’ zeiden ze, ‘want homorechten zijn geen mensenrechten.’ Toen wist ik dat ik echt iets moest doen.” De activist in Gigi was opgestaan.

Gay and Lesbian Coalition of Kenya

“Ik was nog volstrekt naïef. Ik wist wel dat ik die gevoelens had, maar ik kende verder niemand die gay was. Dus ik googelde ‘gay in Kenia’. Een van de eerste zoekresultaten was GALCK, de Gay and Lesbian Coalition of Kenya. ‘Neem contact op’, stond er. Ik had geen mobiele telefoon, dus ik ging naar een winkeltje waar je een telefoonnummer en wat geld aan een vrouw geeft en die belt dan voor je.”

“Ik was doodsbang, ik durfde het word ‘lesbisch’ niet te zeggen. Dat was natuurlijk een behoorlijk vreemd gesprek. Ik zei iets in de trant van: ‘Ik denk dat ik het interessant zou vinden om uw organisatie te bezoeken. Ik denk dat u er bent voor eeeh… voor mensen zoals ik. Zullen we een afspraak maken?’. Ze nodigden me uit voor een filmavond. Toen ik daar aankwam, stond ik perplex. Ik had nog nooit een groep LHBT-ers (lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen en transgenders, red.) bij elkaar gezien. En het waren er zo veel! Niet lang daarna ben ik gestart als vrijwilliger voor een van de organisaties die onder GALCK vallen, Minority Women in Action. Dat was de officiële start van mijn carrière als LHBT-activist.”